Człowiek któremu zawdzięczmy dzisiejszą popkulturę

Fascynacja osobą Andy Warhola rozpoczęła się gdzieś na początku liceum. Pamiętam,że pani ucząca francuskiego, nie była tak przychylna mej fascynacji. Uważała,że nie ma nic dobrego w ciągłym drążeniu tego samego tematu. Bo muszę przyznać,że od momentu powieszenia jego reprodukcji nad moim łóżkiem, każdy referat czy prezentacja jaką było mi dane przygotować dotyczyła Warhola. Choćby w ułamku, przy każdym zadanym temacie pojawiała się jego osoba. I tak, aż do licencjatu, napisanego właśnie o nim. Dopiero takie rozpisanie tematu, przyniosło mi satysfakcję i zakończenie drążenia tematu. A bez dwóch zdań postać Warhola wypada znać.

Kim jest Andy Warhola?

6 sierpnia w Pittsburghu przychodzi na świat Andrew Warhola. Trudno definitywnie określić rok jego urodzenia gdyż malarz często twierdził, że jego akt urodzenia z 1930 roku jest sfałszowany. Jego rodzice pochodzili z Czechosłowacji, ze względu na wizję nadchodzącej w europie wojny, w roku 1913 przenieśli się do Stanów Zjednoczonych. Ojciec Warhola, Andrej pracował w kopalni, opuszczając rodzinę na tygodnie, czasami nawet miesiące. Julia, matka Warhola, nie przystosowała się do życia w Stanach. Nie znała języka. Tęskniła za rodziną, która została w jej rodzinnym Mikowie. W domu ważną rolę odgrywała
religia grekokatolicka. Gdy dwóch starszych braci chodziło do szkoły, Andy zostawał w domu i spędzał czas z mamą. Razem rysowali siebie nawzajem, bądź wizerunki kotów.

Warhol w wieku 3 lat, mama Julia i brat John 1932

Małego Andrew napotykają ataki szaleństwa, które zmuszają go do pozostawania przez większą część
czasu w łóżku. Nastąpiły one kolejno przez trzy lata, zawsze w pierwszy dzień wakacji, gdy Andy miał 8, 9 i 10 lat. W 1942 roku po trzy letniej chorobie umiera jego ojciec. Pośrednim powodem śmierci było picie skażonej wody. W 1948 po skończeniu Carnegie Institiute of Technology przenosi się do Nowego Jorku.

Nowy Jork nowe życie

Niedługo po przeprowadzce, poznaje Tinę Fredericks, redaktor naczelną magazynu Glamour. Była ona pierwszą osobą, która zamówiła u Andy’ego ilustrację butów. Jak się okazało rysunki przedstawiające buty, stały się jego specjalnością oraz szansą na wielką karierę. Kiedy to ilustracja pojawiła się w magazynie,
prawdopodobnie pomyłkowo w podpisie do zdjęcia ucięto ostatnią literę z jego nazwiska „a”. Od tego czasu artysta będzie podpisywał się jako Warhol.

Jako bardzo młody artysta, bo już w 1952 roku, dorobił się swojej pierwszej indywidualnej wystawy w Hugo Gallery w Nowym Jorku. Pod koniec lat 50., już jako młodzieniec, dostrzega to, że nadzwyczaj emocjonalnie podchodzi do spraw i problemów w życiu innych ludzi, co oddziałuje na niego wręcz hipochondrycznie. W końcu samodzielnie zgłasza się na leczenie psychiatryczne by ustabilizować swój stan.

Miłość Warhola

Jesienią 1954 roku poznaje Charlesie Lisanbym, wysokiego, przystojnego, arystokratę, zmienia swój stosunek do innych ludzi. Po raz pierwszy otwiera się na kogoś innego niż swoja matka. Zwalcza swój lęk przed brakiem akceptacji jego homoseksualizmu wśród innych ludzi. Spędza z Charlesem dziesięć lat swojego życia.

Skandalista czy innowator?

W 1964 roku Warhol, jako wyraz uznania dla swojej twórczości, dostaje zlecenie na wykonanie malowidła ściennego z okazji Wystawy Światowej w Nowym Jorku. Stworzona przez niego praca „Thirteen Most Wanted Men” wywołała wiele kontrowersji, ostatecznie doprowadzając do zamalowania dzieła. Warhol do stworzenia jej wykorzystał zdjęcia FBI z kartotek więziennych, które później zostają wykorzystane w listach gończych. Opinia publiczna uważała, ze Warhol dyskryminuje Włochów, gdyż ta właśnie narodowość stanowiła większość spośród trzynastu wybranych przestępców.

„Thirteen Most Wanted Men”

3 czerwca 1968 roku strzeliła do niego feministka – Valerie Solanis. Po kolejnej operacji spędził dwa miesiące w szpitalu. Dwie kule, którymi został trafiony uszkodziły płuca, śledzionę oraz przełyk. Andy po zamachu uświadomił sobie, że wszystko, co go otacza w końcu umrze. Zaczął dostrzegać pozorność i samotność, która zawładnęła jego życiem. Wydał w 1975 r.: „The Philosophy of Andy Warhol”, w której przedstawił swoje poglądy dotyczące filozofii życia i sztuki.

Andy jako prekursor komercjalizacji sztuki swoje dzieła tworzył na wzór modeli stosowanych w reklamach: używał jaskrawych kolorów, powtórzeń formy i elementów. Jego obrazy stały się bezpośrednie. Do tworzenia obrazów wykorzystywał techniki typowe dla produkcji masowych. Wykorzystywał on także kulturowe zastosowania i nadużycia. Warhol nie widział nic złego w tym, że
także dzięki niemu sztuka stawała się z roku na rok, coraz bardziej masowa. Jak sam mówił:

„Myślę, że kiedyś wszyscy ludzie będą mogli mówić, co myślą. Okaże się wtedy, że wszyscy myślą tak samo"

„To właśnie jest fantastyczne w tym kraju: w Ameryce od dawien dawna jest tak, że nawet najbogatszy konsument przeważnie kopiuje to samo, co najbiedniejszy. Widzisz coca-colę i możesz być pewny, że prezydent pije colę, że Liz Taylor pije colę – i ty możesz pić colę! (…) Amerykańska filozofia jest cudowna – im bardziej coś jest ujednolicone, tym bardziej jest amerykańskie.”

Śmierć artysty

Warhol umiera 22 lutego 1987 roku w małym nowojorskim szpitalu, na skutek powikłań po operacji woreczka żółciowego. Po jego śmierci postanowiono wystawić na licytację zbory, które kolekcjonował przez całe życie. Jak się okazało wiele przedmiotów które przetrzymywał w domu nie było nigdy rozpakowane. Sprzedaż majątku Warhola zajęła firmie aukcyjnej dziewięć dni.

 

 Andy Warhol The Marilyn Diptych 196263

 Polecam do czytania książki z których sama korzystałam
V. Bockris, Andy Warhol Życie i śmierć
U. Czartoryska, Od pop-artu sztuki konceptualnej
A. Warhol, Filozofia Warhola od A do B i z powrotem