Jedna ze spraw, której nigdy nie pojmę

"Wybaczanie to sztuka, dzięki której możesz się uwolnić od więzienia, które obarczając kogoś winą sam sobie czynisz. Wybaczenie bliskiej osobie oczyści Twoje wnętrze i pozwoli przywrócić odpowiedzialność za problemy, z którymi nie mogłeś sobie poradzić. Pamiętaj, że tu nie chodzi tylko o zwolnienie kogoś z winy – przede wszystkim chodzi tutaj o to, abyś Ty stał się wolny."

                                                                                    Michał Pasterski

Żródło zdjęcia

Nie nadaję się do tego. Próbowałam wielokrotnie, ale wybaczanie nie jest dla mnie. I nie mam tu na myśli wybaczania chłopakowi,że się spóźnił, ale odpuszczenie osobom które pozostawiły obrzydliwą bliznę na naszym życiorysie. Mogę się z tym pogodzić. Nauczyć zyć. Doprowadzić do stanu w którym dany problem mi nie przeszkadza. Ale za nic wybaczyć. Wybaczenie nie dało by mi wolności. Nie sprawiło by,że przeszłość uległa by zmianie. Nadal bym wszystko pamiętała.
Nie twierdze,że życie bez wybaczenia jest łatwe. Ale daje grubą skórę i motywację, do tego by to co cie spotkało nigdy nie zniszczyło tego jaką jesteś osobą.
 
Oglądacie/czytacie Grę o Tron?
 
Arya Stark idąc spać, każdej nocy wymieniała osoby które planowała zabić. Tak się czuję. 

Chcę by te dwie osoby którym nigdy nie wybaczę wiedziały o tym, że ta złość i nienawiść jest we mnie i nigdy im tego nie zapomnę. Zawsze życzę im złego i mam nadzieję kiedyś zadać im ból, w stopniu jaki od nich otrzymałam. 

Mam zresztą taki sen. Jest pięć lat dalej. Udało mi się coś osiągnąć. Przychodzi do mnie ojciec i prosi o pomoc. A ja wyciągam karteczkę, notuję adres najbliższego Caritasu i z uśmiechem życzę szczęścia w życiu.